تأثیر آموزش الکترونیکی تلفیقی بر یادگیری و خودکارآمدی دانشجویان پرستاری در درس مراقبت‌های ویژه قلبی عروقی

مقدمه: به‌کارگیری سیستم آموزش الکترونیکی تلفیقی که در آن از فواید هر دو روش آموزش الکترونیکی و کلاس‌های حضوری استفاده می‌شود می‌تواند گزینه مناسبی برای نظام آموزش عالی از جمله آموزش پرستاری باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش الکترونیکی تلفیقی بر یادگیری و خودکارآمدی دانشجویان پرستاری در درس اختلالات قلبی عروقی بوده است. روش: این مطالعه مداخله‌ای از نوع پژوهش‌های نیمه تجربی است. جامعه پژوهش کلیه دانشجویان پرستاری سال 90-91 ترم شش دانشگاه علوم پزشکی لار (49 نفر) بودند که به صورت تصادفی در دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند و در هر دو گروه پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. به گروه مورد علاوه بر آموزش معمول بسته آموزشی الکترونیکی (لوح‌های فشرده پویای آموزشی) که متناسب با اهداف آموزشی دوره و به تناسب موضوع درس طراحی شده بود، ارایه شد. بعد از اتمام دوره (16 ساعت)، یادگیری و خودکارآمدی آن‌ها در زمینه تشخیص آریتمی‌ها، مراقبت‌ها و روش‌های درمانی از طریق پرسشنامه پژوهشگر ساخته سنجیده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تی (مستقل و زوجی) آزمون من‌ویتنی‌یو و ضریب همبستگی پیرسون و با استفاده از نرم‌افزار SPSS v.14 تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد میانگین نمره یادگیری دانشجویان پرستاری که از طریق آموزش تلفیقی (الکترونیکی و سخنرانی) در زمینه اختلالات قلبی عروقی آموزش دیده بودند (59/2±7/21)، نسبت به دانشجویانی که روش معمول (به وسیله سخنرانی) مطالب را دریافت کرده بودند (02/5±9/18) از دانش بالاتری برخوردار بودند (02/0p